
Poème bilingue Ken derv Rien que du chêne Robert Gouzien
. . . . . . . . . "KEN DERV" Mezenn, gwrizienn, gwezenn Mezenn, Ennout emañ ar gwrizioù, Ennout emañ ar fust, Ennout emañ ar skourroù Ennout emañ an deliadur. . Mezenn, Ennout holl dervennoù an amzer dremenet Ennout holl dervennoù an amzer dazont Ennout gwriziennoù don ar wezennderv kantvloaziek Ennout gwriziennoù start ar wezennderv da zont Ennout istor peurbadel an hollved hag an natur. . Mezenn, ennout keuneud solut da gef evit ar c’halvez kozh Ennout keuneud dazont an danvez kalvez Ennout an holl sev a bigno en nevez-hañv Evit magañ an holl delioù hag an holl frouezh. Ennout adginivelezh an natur hag ar bed.
Mezenn, Tonket dit mont e donder an douar Tonket dit pignal betek an neñv Evit tapout sklerijenn an heol Tonket dit kenstagañ an douar hag an neñvoù Tonket dit kenstagañ an hollved. . Dervenn Gwezenn gouizieien ar bed Gwezenn galloud ar spered Gwezenn an anaoudegezh hag ar wirionez Teurel a raio frouezh vat Ha den an dero, tud an dero a c’hano . Den an dero, kendero Tud an dero, kendirvi
KENDIRVI BREIZH
. . .
"RIEN QUE DU CHENE"
Un gland, une racine, un arbre . . . Un gland En toi demeurent les racines En toi s’érige le fût de l’arbre En toi s’étendent les branches En toi s’épanouit la frondaison
Un gland En toi tous les chênes du temps passé En toi tous les chênes de l’avenir En toi les profondes racines du chêne centenaire En toi les fortes racines du chêne de l’avenir En toi l’histoire éternelle de l’univers et de la nature
Un gland En toi le solide bois d’oeuvre du tronc pour le charpentier d’antan En toi le bois d’oeuvre futur de l’apprentis charpentier En toi toute la sève qui montera au printemps Pour nourrir toutes les feuilles et tous les fruits. En toi la renaissance de la nature et du monde.
Un gland Tu es destiné à descendre dans la profondeur de la terre Tu es destiné à monter jesqu’au ciel Pour saisir la lumière du soleil Tu es destiné à relier la terre et les cieux Tu es destiné à relier l’univers.
Un chêne L’arbre des savants universels L’arbre du pouvoir de l’esprit L’arbre de la connaissance et de la vérité Il donnera de bons fruits Et l’homme et le peuple des chênes naîtront. . . L’homme des chênes, mon cousin Les peuples des chênes, mes cousins
COUSINS DE BRETAGNE
Robert GOUZIEN, poète est né à Robiner en Plomeur en 1950 où il demeure. Licencié de Lettres modernes, Licencié de Breton et de Celtique, PLP Lettres Histoire, Certifié de Breton, sociétaire SACEM depuis avril 1991 et Passionné par son Pays Bigouden. . . "Robert Gouzien, membre du jury du concours de textes poétiques du Salon Bigouden du Livre 2018 présente ce poème hors concours, inspiré par le thème Des racines des arbres . Poème inédit.
Sur la photo Robert Gouzien lit avec Martine Gensac, dans la cadre de la remise des prix du Salon Bigouden du Livre, l'un des poèmes primés au concours de textes poétiques 2018. Photographie Roland Chatain."
Commentaires (1)
a ra vat dimp.